Toponimia Valadares

T o p o n i m i a d o va l d e f r ag o s o : va l a da r e s 104 estrema co couto de Valadares entre as propiedades que o convento ten en Quintián de Abaixo, en Beade, que corresponde á mesma de- nominación desa área. No Catastro de Ensenada, o lugar chamado Os Corvos está cualificado como devesa de segunda e de terceira calidade; no Libro de afanegados , como devesa e piñeiral. Outro topónimo idéntico deu orixe, precedido da preposición tras (do latín trans ), a Tras dos Corvos , nome dunha zona de monte ao oes- te do monte dos Pozos, ao norte do Río Seco, no Freixo. Coso, Coselo  Couso, Couselo Costa — — A Costa (A Garrida) — — A Costa (O Carregal) — — A Tomada da Costa (O Carregal) — — A Costa do Areeiro (O Freixo) — — A Costa do Freixo (O Freixo) — — A Costa do Can (A Igrexa) — — Detrás da Costa (O Freixo) — — A Tomada da Costa (O Carregal) — — A Costiña (A Igrexa, O Portal) — — Costiñas / Costiñeiras (A Igrexa) — — A Cavada da Costiña (O Freixo) — — O Costal (O Carregal) — — A Costeira (O Portal) — — Costariña (O Freixo) — — O Costeiro (O Freixo) A accidentada orografía da parroquia de Valadares fai que sexa co- mún na súa toponimia o substantivo costa , igual ca os seus derivados. Aínda que son moi frecuentes en todo o territorio galego, na área vigue- sa e do Val de Fragoso os diversos topónimos A Costa foron especial- mente produtivos de apelidos, ben co nome precedido de preposición ( da Costa , Dacosta ), ben na forma dun plural secundario ( Costas ). Te- mos un exemplo da antiga presenza do apelido Costas en Valadares, e de como arraigou na toponimia, no nome da zona das Barrocas cha-