Toponimia do Val do Fragoso - Candeán

43 T O P Ó N I M O S Chan da Cova (Vilar de Infesta). Nos dous casos, o mapa de pendentes revela a existencia de concavidades no terreo moi pronunciadas e de escasa superficie. Depresións máis abertas e de maiores dimensións reciben o nome de regueiras e valgadas nesta área. Quizais a forma cova se aplicara ás topografías máis marcadas, semellantes a cárcavas. A palabra cova presenta en realidade un amplo abano de significados, pois pode designar igualmente unha pequena escavación no terreo onde se enterran as sementes (Franco Grande, 1972). Dentro dos límites da parroquia de Candeán, na Parachán, existe unha zona agrícola con este nome, onde encontramos os topónimos As Covas , As Covas de Arriba , As Covas de Abaixo , O Camiño das Covas e O Rego das Covas . O Catastro de Ensenada rexistra nesta zona as formas «As Covas», «Covas de Avajo» e «Coutada das Covas». O galego cova deriva do latín hispánico cova (> latín cava , ‘oco’). Escorregada, A Zona de coutadas e seguedos de forte pendente, situada na marxe esquerda do río do Souto (A Freiría), que aparece rexistrada no Catastro de Ensenada. Comparte a mesma raíz con este topónimo o alcume familiar de Os Escorregas . A forma escorregada deriva do verbo escorregar ‘deslizarse, esvarar’ (Navaza Blanco, 2007a: 123). Refírese aos terreos que presentan unha forte pendente, onde antigamente os rapaces e rapazas xogaban a escorregar ladeira abaixo. Ás veces tratábase de longas laxes moi inclinadas que utilizaban como tobogán, esvarando sentados sobre pequenas pedras ou vexetais mulidos. Estes lugares eran coñecidos con nomes tales como a A Laxe do Escorregadouro (Chandebrito, Nigrán) ou A Laxe do Escorregadoiro (Catoira). En ocasións, o uso que se facía destas superficies era menos lúdico, ao utilizarse como esvaradoiros sobre os que se facían rodar, ou escorregaban, os toros das árbores despois dunha corta (Navaza Blanco, 2007a). A topografía accidentada desta parte da parroquia de Candeán puido ter influído na localización do castro do lugar da Freiría, que tería aproveitado as defensas naturais que ofrece este lugar, complementadas con pronunciados noiros nas exposicións máis vulnerables.